Drie jongens met paranormale ervaringen

In 2005 zond de VPRO een serie uit van Michel Kapteijns, getiteld Binnenste Buiten. Dit programma draait om de innerlijke beleving van kinderen en jonge tieners. Zij zijn in feite voortdurend aan het woord in de serie; de interviewer zelf blijft buiten beeld. Hierbij komen op een authentieke manier allerlei gevoelens aan bod, maar ook spirituele voorstellingen en de ervaringen van enkele paranormaal begaafde kinderen.
In 2006 benaderden Anny Dirven en Titus Rivas van Stichting Athanasia programmamaker Michel Kapteijns voor de contactgegevens van de geïnterviewde kinderen met paranormale gaven, om nader op hun ervaringen in te kunnen gaan. Hij reageerde uiterst vriendelijk en welwillend op dit verzoek. Van de benaderde kinderen bleven er uiteindelijk drie jongens over, te weten: Vincent, Karim en Danny. De onderzoekers concluderen dat de betrokkenen naar alle waarschijnlijkheid alle drie authentieke ervaringen hebben gehad met onder meer geestverschijningen, het zien van aura's, helderziendheid, en herinneringen aan een tijd voor de conceptie. Daarnaast is er een opvallende wisselwerking tussen de persoonlijkheid, levensloop en omgeving van de jongeren enerzijds en hun begaafdheid anderzijds, zowel in de manifestatie van hun vermogens als in de beleving ervan en de omgang ermee.

Angstaanjagende toevalligheden

Een van de begrippen uit de parapsychologie is de zogeheten synchroniciteit, het optreden van gebeurtenissen die thematisch aan elkaar verbonden lijken zonder dat er echter een causaal verband bestaat tussen die gebeurtenissen. Het gaat om verrassende schijnbare toevalligheden die voor velen lijken te wijzen op een soort goddelijk master plan of het bestaan van karma.
Synchroniciteit schijnt vaker op te treden als je er op let, en dat geldt ook voor mensen met psychiatrische klachten, zoals paranoïde angsten of wanen. In mijn onderzoek naar paranormale ervaringen ben ik zelf een aantal van zulke mensen tegengekomen. Ik verbaasde me over de toevalligheden die inderdaad werkelijk plaatsvonden en die hun wanen of paranoïde gedachten leken te bevestigen. Het bizarre hieraan is dat er echt verbazingwekkende synchroniciteit kan optreden in zulke gevallen, en dat menig reguliere hulpverlener daar geen oog voor zal hebben. Dat betekent dat men ofwel vraagtekens zal zetten bij de onwaarschijnlijkheid van de synchroniciteit of de ervaringen zelf anders zal afdoen als wanen of hallucinaties.
Uitgaande van de parapsychologie is het mogelijk om de 'paranormale toevalligheden' volledig te accepteren en die toevalligheden toch niet per se op te vatten als bevestiging van de totale beleving van iemand. Het kan namelijk ook gaan om een uiting van die beleving zelf, dat wil zeggen dat de situatie daadwerkelijk beïnvloed kan zijn door de kijk die iemand op dingen heeft. Of dit nu indirect gebeurt door telepathie, helderziendheid of psychokinese of rechtstreeks door middel van het 'oproepen' van de synchroniciteit. De toevalligheden bevestigen daarmee niet iemands wereldbeeld maar wel de mate waarin hij of zij er echt in gelooft.

Titus Rivas

Follow-up in het onderzoek naar de herinneringen van Christina

In een eerdere blog heb ik gewezen op het Nederlandse reïncarnatieonderzoek naar de herinneringen van het meisje Christina uit Malden. Inmiddels is er in juli 2007 een vervolg op dit onderzoek gekomen. Anny Dirven en ikzelf zijn via internet toch nog in aanraking gekomen met nabestaanden van de slachtoffers van de brand waar Christina als kind naar leek te verwijzen. Een van hen ontmoetten we in Arnhem, in het bijzijn van de moeder van Christina. We schreven een artikel voor ParaVisie over het gehele onderzoek. Uit ons vervolgonderzoek bleek onder andere dat Christina en de overleden Henny qua persoonlijkheid zo sterk met elkaar overeenkomen dat toeval te vergezocht lijkt.

Titus Rivas (met dank aan Anny Dirven)

Global Consciousness Project

De laatste tijd kwam de vraag steeds terug op internet: Heeft het verschijnen van het zevende en laatste deel van de serie boeken over Harry Potter een meetbaar effect op het 'collectieve bewustzijn' van de mensheid? Op het eerste gezicht misschien nogal een dwaze vraag, maar wel een vraag die sommigen dachten te kunnen beantwoorden door middel van de meetresultaten van het zogeheten Global Consciousness Project oftewel GCP.
Dit parapsychologische project is in augustus 1998 begonnen en er doen meer dan honderd onderzoekers aan mee. Het is gebaseerd op de empirisch goed onderbouwde theorie dat het menselijke bewustzijn een meetbare invloed kan hebben op de toevalsprocessen in zo'n 65 zogeheten Random Event Generatoren die zich op allerlei plaatsen ter wereld bevinden. Elke seconde worden de processen in deze apparaten die zonder psychokinetische invloed volledig gebaseerd zijn op onvoorspelbare kwantumprocessen gemeten en via internet verzonden naar een centrale computer naar de Princeton Universiteit. Daar worden opvallende patronen vergeleken met het optreden van gebeurtenissen die van groot belang zijn voor de mensheid. De hypothese die men aldus test, is dat de beleving van zulke gebeurtenissen een meetbaar effect zullen hebben, doordat de invloed van het individuele bewustzijn van mensen als het ware gebundeld en versterkt wordt. Het gaat daarbij om gebeurtenissen zoals wereldwijde TV-uitzendingen over rampen, aanslagen, voetbalwedstrijden en Oscar-uitreikingen.
Er zijn in de afgelopen jaren meer dan 200 opvallende gebeurtenissen onderzocht op een verband met de GCP-uitslagen en de onderzoekers denken werkelijk statistisch significante effecten te hebben vastgesteld.

Is er nu ook zo'n effect rond het verschijnen van de nieuwste Harry Potter vastgesteld? Zie hier een stuk op de GCP-site over de verschijning van een vorig deel in 2005 en hier over het boek dat in 2007 uitkwam.

Global Consciousness Project
Wikipedia

Wichelroedelopen

Mijn vader vertelde me toen ik een tiener was dat de pastoor van het Spaanse dorp waar hij als jongen woonde, ene Don Domingo, in zijn vrije tijd wichelroedeloper was. Hij vertelde dit alsof het weliswaar merkwaardig was, maar zeker niet de grootste onzin of ketterij was die je voor een katholieke priester kon verzinnen. Don Domingo is in elk geval niet de enige die zich in alle ernst op het wichelroedelopen (in het Engels dowsing) heeft geworpen.
Het gaat in feite om een oude techniek die al sinds mensenheugenis wordt toegepast. Er bestaan oude afbeeldingen over de mijnbouw waarop wichelroedelopers voorkomen.
Het woord wichelroede is samengesteld uit de stam wichel- (dat bijvoorbeeld ook voorkomt in de term sterrenwichelaar) en roede (stok). Wichelroedes kunnen van allerlei materialen gemaakt worden en diverse vormen en afmetingen hebben.
Men houdt de stok met beide handen vast en loopt langzaam over een bepaalde locatie. Hierbij slaat de stok als het goed is uit op plaatsen die samenhangen met datgene waar men naar op zoek is.
Wichelroedelopen kan worden beschouwd als een vorm van orakelen, dat wil zeggen het doen van pogingen tot het verkrijgen van occulte of paranormale informatie, in dit geval over locaties of lagen van de aarde (in dit verband gebruikt men soms ook het woord biolocatie). Met wichelroedelopen zoekt men bijvoorbeeld naar water of grondstoffen, maar ook naar (al dan niet vermeende) 'aardstralen', elektromagnetische storingen, etc. Parapsychologisch gezien is wichelroedelopen eigenlijk alleen interessant als er ook echt aantoonbaar paranormale informatie bij komt kijken. Met andere woorden, als de informatie die men met de wichelroede verkrijgt ook daadwerkelijk blijkt te kloppen en niet verklaarbaar is op basis van toeval of fysieke prikkels. In het geval van het vinden van goud of een graf is dit relatief gemakkelijk vast te stellen, in andere gevallen zoals bij de zogeheten aardstralen gaat dit een stuk moeilijker. Er kan bijvoorbeeld in het geval van een speurtocht naar water sprake zijn van een regio waar zich veel grondwater bevindt. Of het enige bewijs voor de aanwezigheid van een bepaalde storingsbron wordt in veel gevallen nu juist door het wichelroedelopen zelf geleverd.
Volgens enthousiaste beoefenaars van deze techniek bestaat er meer dan genoeg bewijsmateriaal voor, wat uiteraard wordt betwist door skeptici. Er is onder andere systematisch onderzoek verricht in Munchen, Kassel, het voormalig Oostblok en de Universiteit van Lund, met wisselende resultaten.

Parapsychologisch gezien vormt de wichelroede slechts een hulpmiddel, vergelijkbaar met een pendel. De eventuele paranormale informatie die de wichelroedeloper doorkrijgt wordt onbewust opgevangen en al even onbewust door spiersamentrekkingen doorgegeven aan de handen, een zogeheten ideomotorisch verschijnsel (bewegingen die onbewust worden veroorzaakt door voorstellingen of ideeën).

Er bestaan allerlei theorieen over de rol van fijnstoffelijke energie of straling bij het wichelroedelopen. In dit verband past ook het synoniem radiesthesie (letterlijk: stralingsgevoeligheid).
Op zich verdienen die theorieën zeker een kans, maar het is wel zaak om eventuele prestaties eerst zoveel mogelijk te verklaren door middel van buitenzintuiglijke waarneming, alsmede natuurlijk een (hypothetische) bijzondere lichamelijke sensitiviteit voor (normale) geofysische prikkels.

Cursus Wichelroedelopen, 'aardstralen' en het energetisch in balans brengen van woonhuizen.

Coos van der Lem

Parapsychologisch Werk

Professioneel werkzaam zijn als parapsycholoog is nog steeds voor zeer weinigen weggelegd. Op 8 juni 2007 gaf ik een Workshop Parapsychologisch Werk voor psychologiestudenten aan de Universiteit van Leiden.
Het is op dit moment moeilijk te zeggen hoe de beroepsmogelijkheden op het gebied van de parapsychologie zich in de toekomst verder zullen ontwikkelen. Op dit moment wordt de parapsychologie nog vaak verketterd binnen de wetenschap als geheel. Juist de reguliere psychologie kan zich extra verzetten tegen het onderzoeksprogramma van de parapsychologie, tenzij het natuurlijk gaat om het terugvoeren van paranormale ervaringen tot de normale psychologie.

Titus Rivas

Het maatschappelijke nut van de parapsychologie

Gisteren gaf ik een workshop voor een oriënterende dag voor studenten psychologie aan de Universiteit van Leiden over beroepsmogelijkheden na hun studie. Mijn workshop ging over de mogelijkheden die de parapsychologie te bieden heeft. Na afloop van mijn workshop stelde een studente me de belangrijke vraag wat nu eigenlijk de zin of het maatschappelijk nut is van parapsychologisch onderzoek.
Deze vraag kun je in principe bij elk onderzoeksgebied stellen en een van de antwoorden die daarbij eigenlijk altijd van toepassing zijn luidt natuurlijk dat elk wetenschapsbedrijf in principe iets toe kan voegen aan het menselijke culturele erfgoed. Elke vorm van (valide) kennis levert een bijdrage tot de totale hoeveelheid kennis van de mensheid, waar een ieder ook persoonlijk zijn of haar voordeel mee kan doen.
Maar de studente was natuurlijk niet geïnteresseerd in dit algemene antwoord. Ze wilde weten welke maatschappelijke relevantie de parapsychologie ook naast dit culturele nut heeft. Volgens mij hangt het antwoord op de vraag naar de specifieke relevantie van de parapsychologie direct samen met je visie op dit vakgebied. Zelf definieer ik het als een tak van wetenschap die zich bezighoudt met alle mogelijke anomalieën gelieerd aan geest, ziel of bewustzijn die strijdig zijn met een materialistisch mens- en wereldbeeld. Op die manier levert de parapsychologie - voor zover zij erin slaagt specifieke fenomenen aan te tonen - een basis voor een andere visie op de wereld, onszelf en andere dieren. Het gaat om een groot levensbeschouwelijk nut, met consequenties voor het individuele leven van iedereen die de parapsychologie serieus neemt. Ook op collectief niveau kan zoiets niet zonder gevolgen blijven.
Naast de enorme levensbeschouwelijke relevantie van de parapsychologie, is er op termijn ook steeds meer een praktisch nut te verwachten. Op dit moment kennen we al de paranormale geneeswijze en het is te hopen dat zij verder wordt geperfectioneerd. Maar ik ga er verder ook van uit dat er ooit een tijd zal komen dat men de zogeheten paranormale vermogens zozeer zal hebben doorgrond dat ze doelbewust kunnen worden vergroot en ingezet. Mits dit gepaard gaat met een groter ethisch bewustzijn, zou dit op den duur zeer positieve consequenties kunnen hebben.

Titus Rivas