Blog is opgezet door Bert Stoop en Titus Rivas

donderdag

Verbinden en weer loslaten

Een mensenleven is een voortdurende afwisseling van verbinding aangaan en weer loslaten.
De mens start zijn leven als de versmelting van een eicel en een zaadcel tot een nieuwe eenheid. In de baarmoeder groeit die uit tot een baby die tot aan de geboorte verbonden is met zijn moeder via de navelstreng. Na de geboorte vindt de eerste scheiding plaats. De eenheid die voor een foetus totaal is wordt in de eerste 18 jaar van een mensenleven hopelijk omgezet als een eenheid binnen zichzelf die de mens in staat stelt een plek te buiten het ouderlijk gezin te gaan zoeken. Het zijn de ouders die ervoor zorgen dat de hulpeloze medeburger langzaam opgevoed wordt tot een volwassene die op eigen benen kan staan. Verloopt dit proces voorspoedig dan blijven er weinig sporen over van de ontwikkeling tot zelfstandig individu. Verloopt dit minder voorspoedig dan begint de volwassene met emotionele en schadelijke erfenissen uit zijn jeugd. Eckhart Tolle noemt dit een pijnlichaam, een energieveld dat blijft leven in de cellen van iemands lichaam.
De volwassene verlaat het huis en probeert zelf een nieuwe verbinding aan te gaan met iemand op wie hij verliefd wordt. In de relatie probeert hij te helen en een eenheid te vormen en waarschijnlijk kinderen te krijgen.
In werk en relaties buiten het gezin worden allerlei verbanden opgestart en ontwikkeld, ook die kunnen helend werken.
In het verdere leven blijft voor de een op de achtergrond voor een ander meer op de voorgrond de vraag actueel of hij ook een spirituele verbinding aangaat en onderhoudt. Geeft hij zich over aan een hogere zaak of blijft hij tot de dood overtuigd dat het voldoende is dat hij zich beperkt tot menselijke verbintenissen en ambities?
De bindende factor is in alle gevallen een vorm van liefde. Soms heel banaal, soms heel verheven. Tijdens het leven wordt voortdurend het spanningsveld tussen autonomie en verbinding opnieuw ingesteld. Soms wint de drang naar vrijheid en soms is iemand bereid vrijheid in te leveren om op een hoger niveau meer vrijheid terug te winnen.

Dit proces wordt mooi verwoord door Pamela Kribbe. Zij maakt gebruik van channeling. Daarover zegt zij:
Het gevaar dat mogelijk ontstaat bij het verschijnsel channeling is dat mensen de kennis of boodschap die ‘doorkomt’ beschouwen als per definitie hoger of beter omdat het van ‘gene zijde’ komt. Dit is natuurlijk niet het geval. Wat doorslaggevend is voor de waarde van een gechannelde tekst is de inhoudelijke rijkdom, helderheid en liefde die eruit spreekt. Wat als bron van de channeling wordt aangegeven, is van secundair belang. Daarnaast worden gechannelde boodschappen ontvangen door aardse mensen en zijn ze altijd gekleurd door de persoonlijke ervaringen en het begripskader van degene die het doorgeeft. De zuiverheid van een channeling zit ‘m er niet in dat het kanaal zichzelf volledig uitschakelt (dat is onmogelijk), maar dat hij of zij zijn vermogens in dienst stelt van de te channelen energie en deze niet of zo min mogelijk vervormt door zijn eigen oordelen en angsten. De hamvraag bij alle spirituele boodschappen is: komt de boodschap voort uit liefde of uit angst? Dit is belangrijker dan de vraag wie of wat precies de auteur is van de tekst.

Een stukje van die boodschap, geciteerd van een site van Pamela Kribbe:
In het omgaan met een ander mens, zeker in liefdesrelaties, is er een ritme tussen je verbinden met de ander en weer terugkomen bij jezelf. Er is een ritme van verbinden en loslaten. Als je je verbindt met de ander, stel je jezelf innerlijk open. Je bent dan kwetsbaar, je staat open en neemt de ander in je op. Je bent bereid te luisteren naar hoe de ander denkt en voelt over dingen, vanuit zijn of haar eigen verleden. En je bent bereid onvoorwaardelijke liefde en steun te geven aan de ander.
Dat is de ideale vorm van je verbinden. Op een gegeven moment voel je dat het nodig is om weer bij jezelf te komen. Bij elke communicatie is er een verbinding, een samensmelting van energieën, en na verloop van tijd keer je, verrijkt, uit dat contact weer terug naar jezelf. Je aura of energieveld sluit zich dan weer, en als het goed is, voel je je dan vrij om weer helemaal je eigen veld te ‘beheren’: weer helemaal bij jezelf te zijn. Als het goed is voel je dan geen spijt of pijn, maar ben je volledig bij jezelf, en geniet je na van het contact. Je wisselt de ervaring uit met jezelf. Je integreert wat er is geweest. Totdat er weer een moment komt dat je je uitgenodigd voelt je opnieuw te verbinden met de ander.
Als de afwisseling van verbinden en loslaten op zo’n vreugdevolle manier plaatsvindt, is het goed. In wezen sta je dan op een dieper niveau altijd in contact met de ander, maar toch is er het ritme van verbinden en loslaten, omdat dat nu eenmaal hoort bij het aardse zijn, bij het mens zijn: verbinden en loslaten.

maandag

Tegengas!

door Titus Rivas

Eind 2010 werd ik benaderd door bezorgde ouders. Ze hadden enkele jaren ervoor meegedaan aan reïncarnatieonderzoek. Een van hun kinderen vertoonde gedetailleerde herinneringen aan een vorig leven. Historisch beschouwd bleek die vroegere incarnatie echt geloofwaardig. We hebben het zelfs over een van de sterkste Nederlandse reïncarnatiegevallen. Ik gebruikte mijn onderzoeksverslag voor een Engelstalig parapsychologisch artikel, dat later ook nog in het Italiaans en Portugees werd vertaald. Het gezin in kwestie had me toestemming gegeven om volledige namen te gebruiken in eventuele publicaties. Ze hadden dus alle reden om trots te zijn...

Vermelding van achternamen
Maar het ligt toch iets ingewikkelder. Uiteindelijk belandden de gedrukte artikelen op internet. Al googlend naar namen van de gezinsleden vond men ze gemakkelijk terug. Medeleerlingen van het kind, dat inmiddels een tiener was geworden, maakten hier misbruik van. Ze sloegen aan het pesten en dat werd zelfs zo erg, dat de ouders bij mij aan de bel trokken. Ik heb uiteraard direct (voor zover mogelijk) alle online namen verwijderd en andere webmasters gevraagd dat eveneens te doen.
Inmiddels hebben mijn team en ik dan ook besloten alleen nog in uitzonderlijke gevallen achternamen op te nemen in een artikel of boek. Iemand die toch volledig vermeld wil worden, moet er eerst van doordrongen zijn dat dit soms vervelende sociale consequenties kan hebben. Juist kwetsbare mensen moet je, wrang genoeg, tegen zichzelf beschermen op dit punt.
Bovenstaande ervaring laat zien dat taboes rond het 'paranormale' in bepaalde kringen nog springlevend zijn. Veel Nederlanders - en zeker niet alleen jongeren - vinden ervaringen rond reïncarnatie, helderziendheid, geesten of uittredingen anno 2011 onverminderd 'raar' en 'maf'.

Nuchterheid en materialisme
Waarschijnlijk heeft dit voor een deel te maken met de spreekwoordelijke 'nuchterheid' die al eeuwenlang onderdeel uitmaakt van de Nederlandse cultuur. Maar daarnaast zijn er ook de invloedrijke atheïsten en materialisten die al het paranormale meer dan ooit als 'onzin' in de ban willen doen.Een recent voorbeeld zien we bij het boek Wij zijn ons brein van de gedreven neuroloog Dick Swaab. De titel geeft goed aan hoe Swaab de mens ziet: als een volledig fysiek wezen. In zijn wereldbeeld is geen plaats voor echte parapsychologische verschijnselen die meer zijn dan hallucinaties of illusies. Het is niet te hopen dat dit een standaardwerk wordt bij Nederlandse huishoudens, want dat zou paranormale verschijnselen wellicht nog nadrukkelijker onbespreekbaar kunnen maken. Swaab stelt bijvoorbeeld dat bijna-doodervaringen volledig herleidbaar zijn tot hersenprocessen. Voor patiënten met zo'n ervaring is het nota bene al moeilijk genoeg om niet serieus genomen te worden. Dit is goed te merken bij onderzoek; de meeste mensen lijken bang dat men hen voor gek verklaart en willen bovenal anoniem blijven. In dit opzicht blijkt er de afgelopen decennia nog maar weinig te zijn veranderd. De taboes op paranormaal gebied zijn kennelijk hardnekkig.

Wie meldt zich aan?
Natuurlijk betekent dit niet dat we ons hier voortaan dan maar bij neer moeten leggen. Het is juist belangrijk om voldoende tegengas te blijven bieden. Bepaalde confrontaties zijn overigens zinloos. Het kind waar ik deze column mee begon, kan wel proberen om de pestkoppen op school te overtuigen. Maar de kans dat dit alleen nog maar meer pesterijen in de hand werkt is levensgroot. Zo heeft het ook weinig zin om telkens weer te trachten sceptici over de streep te trekken. Daar zijn ze nu eenmaal te dogmatisch voor.
Wat kan de situatie dan wel verbeteren? Gewoon naar buiten blijven komen met ervaringen en je verhaal ter beschikking stellen van welwillende onderzoekers bijvoorbeeld. Voorlopig zal dat waarschijnlijk het beste discreet kunnen gebeuren. Waar het om gaat is dat er zoveel verzameld en gepubliceerd wordt dat het taboe uiteindelijk zal verdwijnen. Wie meldt zich aan? Je weet me te vinden.

Contact: titusrivas@hotmail.com

Dit stuk is eerder verschenen als Zielenreiscolumn in ParaVisie, april 2011, jaargang 26, blz. 51.

Bronnen en links

boekomslagWe linken zoveel mogelijk naar de bron van een bericht, maar we verwijderen deze link wanneer het is verbroken.

Labels, steekwoorden en onderwerpen

agnosticisme (2) anomalieën (1) babyfluisteraar (1) begaafdheid (1) beroepsmogelijkheden (1) bezetenheid (1) biolocatie (1) boek (2) buitenaards (1) buitenzintuiglijke waarneming (1) case of the reincarnation type (1) channeling (2) circelredenering (1) collectieve bewustzijn (1) creëren (1) Daryl Bem (1) definitie (1) demonen (1) dogma (2) ego (1) entiteit (1) esoterie (1) ESP (3) falsifieerbaarheid (1) filmpje (2) foto's (1) geestverschijning (1) goochelaar (1) goochelen (1) Harry Potter (1) hart (1) herinneringen (4) howard campaigne (1) hypnose (1) hypnotische regressie (1) Ian Stevenson (1) ideomotorisch verschijnsel (1) illusionisme (1) James Leininger (1) keurmerk (1) kinderen (3) leven na de dood (2) levensbeschouwelijk (1) loslaten (1) materialisme (1) medium (1) mensbeeld (1) naturalisme (1) nsa (1) onderzoek (3) optische effecten (1) orbs (1) papegaai (1) paragnosten (1) parapsychologie (2) parapsychologisch (1) pijnlichaam (1) pluralisme (1) Popper (1) precognitie (2) premonition (1) professie (2) psychokinese (3) psychologie (1) radiesthesie (1) regressie (2) regressiehypnose (1) reïncarnatie (6) reïncarnatiegeval (1) reïncarnatiehypnose (1) reïncarnationderzoek (1) retrocognitie (1) robert snow (1) scepsis (1) scheppen (1) seti (1) skepsis (4) spiritualiteit (1) stellig (1) Stichting Athanasia (2) stralingsgevoeligheid (1) swaab (1) synchroniciteit (1) telekinese (1) telepathie (1) terugvoering (1) theorieën (1) tijd (1) tijdreizen (1) toeval (1) Tolle (1) transformatie (1) ufo's (1) uitdaging (1) Uri Geller (1) veld (1) verbinden (1) verifieerbaar (1) voorgevoel (1) voorgevoelens (1) voorschouw (1) voorspellingen (1) vorig leven (1) vrijheid (1) wichelroede (1) zielenreis (1) zieners (1) zweverig (1)