Buitenaardse berichten? Zorgvuldige grenswetenschap

Ik ben al sinds mijn puberteit geïnteresseerd in UFO's, buitenaardse wezens en Ancient Astronauts. Ik heb alleen al meer dan 50 boeken over dit onderwerp in mijn bezit en probeer nog steeds op de hoogte te blijven van eventuele ontwikkelingen.
Eind april 2011 werd ik dan ook erg getroffen door een bericht over een vrijgegeven rapport van de Amerikaanse NSA oftewel National Security Agency (niet te verwarren met de NASA) dat zou bewijzen dat men reeds in de jaren 60 van de twintigste eeuw radiosignalen had ontvangen, afkomstig van een buitenaardse beschaving. Uiteraard ging ik op zoek naar informatie over dit rapport en kwam zo onder meer uit bij een krantenartikel in de Telegraaf, maar ook bij talloze Engelstalige sites.
Opgewonden belde ik mijn goede vriendin en assistente bij Stichting Athanasia Anny Dirven om haar dit nieuws te vertellen. We vonden het allebei van het grootste belang het verhaal exact na te trekken.

Dit bleek een stuk gemakkelijker dan we hadden gedacht. Op de website van de NSA komen diverse relevante artikelen voor, en het rapport dat telkens in de media vermeld wordt is daar maar één voorbeeld van. Drie artikelen blijken neer te komen op een reeks oefeningen voor cryptologen (experts in het coderen en kraken van geheime informatie) die zich willen voorbereiden op eventuele buitenaardse berichten.

Hier de drie artikelen in kwestie:
- Key to the Extraterrestrial Messages door Howard Campaigne -> Dit is het artikel waar men het steeds over heeft. In dit artikel wordt verwezen naar:
- Extraterrestrial Intelligence, ook van Howard Campaigne, en dat artikel verwijst naar een artikel van Lambros D. Callimahos:
- Communcation with Extraterrestrial Intelligence, waarin expliciet wordt vermeld dat het om oefeningen gaat en dus niet om echte communicatie. (Overigens zit er nog wel een merkwaardige kant aan de hele geschiedenis. De NSA heeft zich namelijk met hand en tand verzet tegen de vrijgave van deze berichten en dat lijkt als je ze leest behoorlijk onbegrijpelijk. Maar misschien gaat het slechts om een machtsspel van de NSA.)

Natuurlijk is deze negatieve conclusie bijzonder teleurstellend en wel in twee opzichten:

- Er is toch nog steeds geen eenduidig, officieel bewijs gevonden voor een communicatie uit de ruimte. Sterker nog, net in deze zelfde periode is bekend geworden dat SETI ermee ophoudt vanwege het uitblijven van zulke berichten.
- Veel sites die zich met dit nieuws bezig hebben gehouden, blijken te hebben verzuimd de beschikbare online bronnen te raadplegen. Dat vormt geen goede reclame voor de grenswetenschappen.

Laten we vooral zorgvuldig blijven en zo aantonen dat we geen dogmatische, fantasieloze skeptici nodig hebben om vertekende informatie recht te zetten!

Reïncarnatieherinneringen van James Leininger

De Amerikaanse jongen James Leininger was reeds als peuter dol op vliegtuigjes en op een videoband over stuntvliegers. Ook was James gefascineerd door gevechtsvliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog.

Vanaf zijn tweede begon James te lijden onder vreemde nachtmerries die steeds weer terugkwamen. De jongen droomde dat hij neerstortte met een brandend vliegtuig. Terwijl hij sliep, probeerde hij zichzelf schoppend te bevrijden uit de cockpit, en hij gilde omdat dit niet lukte. Het kostte zijn moeder moeite om hem gerust te stellen. Hij vertelde haar in kindertaal: “Airplane crash on fire, little man can't get out”, dat wil zeggen: “Vliegtuig neerstorten in brand, kleine man kan er niet uit komen.”

Daar kwamen al gauw allerlei details bij. Michiel Hegener: "Hij gaf de naam van het vliegdekschip waarop hij diende als ''Natoma [Bay]" en zes voornamen van piloten op de Natoma Bay, in twee gevallen met achternaam erbij: Billie [Peeler], Walter [Devlin], Leon [Conner], James [Huston], Jack Larsen en Bob Greenwalt. In totaal kwam hij met ongeveer vijftig verifieerbare stukken informatie die zonder uitzondering bleken te kloppen."

Zijn vader Bruce Leininger had grote moeite met het verhaal van James, omdat het niet strookte met zijn christelijke opvattingen. Hij besloot de schijnbare herinneringen een voor een te ontmaskeren als fantasie door grondig research te doen op internet. Tot zijn verbijstering bleken de uitspraken wel degelijk overeen te komen met historische gebeurtenissen uit het leven van de gesneuvelde gevechtspiloot James Huston Jr.

De casus van James Leininger wordt inmiddels terecht beschouwd als een van de beste klassieke reïncarnatiegevallen uit de westerse wereld.

Zie:

- James Leininger: een Amerikaanse jongen met herinneringen aan een vorig leven als gevechtspiloot.

- Ik was ooit piloot.

- Artikel van Michiel Hegener in NRC Handelsblad.